เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้งมุ่งปรารถนาอะไรในหล้า
มิหวังกระทั่งฟากฟ้า
ซบหน้าติดดินกินทราย ๚
จะเจ็บจำไปถึงปรโลก
ฤารอยโศกรู้ร้างจางหาย
จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย
อย่าหมายว่าจะให้หัวใจ ๚
ถ้าเจ้าอุบัติบนสวรรค์
ข้าขอลงโลกันตร์หม่นไหม้
สูเป็นไฟเราเป็นไม้
ให้ทำลายสิ้นถึงวิญญาณ ๚
แม้แต่ธุลีมิอาลัย
ลืมเจ้าไซร้ชั่วกัลปาวสาน
ถ้าชาติไหนเกิดไปพบพาน
จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตา ๚
ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า
ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า
เพื่อจดจำพิษช้ำนานา
ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอย ๚
โดย: อังคาร กัลยาณพงศ์
กลอน "เสียเจ้า" เป็นกลอนที่แต่งขึ้นจากความแค้นของชายคนหนึ่งสู่หญิงที่ตนรัก โดยนำเสียงในกลอนนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดและรักที่วิงวอนผสมผสานอยู่ด้วยกันเปรียบเสหมือนกับคำขู่และของร้องรวมเป็นอย่างเดียวกัน
กลอนบทนี้เน้นเป้าหมายไปทางผู้ชายเพื่อปลดปล่อยความโกรธแค้นของตน และกวีก็ได้ใช้เทคนิคการเขียนต่างๆเพื่อด่า ว่าและขู่คนรักของตน ทำให้เมื่อผู้หญิงอ่านแล้วรู้สึกกระทบกระเทือนโดยกวีเริ่มเรื่องด้วยการบรรยายเกี่ยวกับการสูญเสียของชายคนหนึ่งจากมุมมองบุคคลที่หนึ่ง และต่อไปเรื่อยๆในตัวเรื่องซึ่งพรรณนาเกี่ยวกับสิ่งที่เขาตั้งใจจะทำกับหญิงที่ทิ้งเขาไป
นอกจากนั้นแล้ว เพื่อเสริมสร้างความรุนแรงของกลอนบทนี้ให้มากยิ่งขึ้น กวียังได้เลือกใช้ภาษาที่สวยงามแต่ในเวลาเดียวกันประกอบไปด้วยเสียงหนักเช่น p,t และ k เพื่อตั้งอารมณ์ (mood) ของกลอนจากในมุมมองของผู้พูดให้ฟังดูดุดันและรุนแรง อย่างเช่นท่อนที่กล่าวว่า "มิหวังกระทั่งฟากฟ้า ซบหน้าติดดินกินทราย ๚" ซึ่งประกอบไปด้วยคำอธิบายเกินจริง(hyperbole)ที่เปรียบเสหมือนตัวช่วยเพิ่มจินตภาพ(imagery)ให้แก่ผู้ฟัง/อ่าน
ในด้านการใช้คำ(diciton)ในกลอนบทนี้กวีก็ได้เลือกใช้คำที่ฟังดูรุนแรงอย่างเช่น "หม่นไหม้" และ "ตรมตาย" ซึ่งล้วนแต่เป็นคำที่มีสัมผัสพยัญชนะ(alliteration)ทั้งนั้นเพื่อเหตุผลในการช่วยสร้างความน่ากลัวและส่งเสริมเกี่ยวกับความตาย
นอกเหนือจากนั้นแล้ว ผู้แต่งก็ได้เลือกที่จะให้ผู้ชายในกลอนเรียกคนรักของตนเองว่า "เจ้า" ซึ่งเป็นคำที่สามารถพูดได้ในทั้งสอง tone ทั้งรักและเกลียดชังซึ่งเข้ากับความหมายของกลอนนี้เป็นอย่างดีเพราะถึงผู้ชายจะร้ายต่อหญิงของตน แต่ที่จริงในจิตรลึกๆแล้วเขาก็รัก
สุดท้ายสุด กลอนบทนี้ก็เปรียบเสหมือนที่ปลดปล่อยอารมณ์ความแค้นของกวี โดยใช้ถ้อยคำที่รุนแรงและสวยงามเพื่อให้เกิดจังหวะและการอ่านที่ไหลลื่นคล้ายๆกับกาพย์ยานีสิบเอ็ด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น